Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Przemyślu
49°46′48″N 22°46′16″E/49,780000 22,771111 Kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Karmelicka 1 |
| Data powołania |
24 grudnia 1969 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Nadzór | |
| Proboszcz |
o. Krzysztof Górski OCD |
| Wezwanie |
Najświętszego Serca Pana Jezusa. |
| Wspomnienie liturgiczne |
• Piątek po oktawie Bożego Ciała |
Położenie na mapie Przemyśla  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
| 49°46′48″N 22°46′16″E/49,780000 22,771111
| |
| Strona internetowa | |
Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa przy kościele św. Teresy z Ávili w Przemyślu – parafia rzymskokatolicka pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Przemyślu, należąca do dekanatu Przemyśl I w archidiecezji przemyskiej[1]. Parafia została erygowana w 1969 roku i znajduje się przy kościele św. Teresy z Avili mieszczący się przy ulicy Karmelickiej.
Historia[edit | edit source]
Konwent karmelitów w Przemyślu został erygowany 13 maja 1620 roku z fundacji Marcina Krasickiego. 4 czerwca 1624 roku podczas oblężenia Przemyśla przez Tatarów, o. Makary Demeski został zamordowany podczas misji dyplomatycznej.
W latach 1625–1630 zbudowano obecny murowany kościół i klasztor, według projektu włoskiego arch. Geleazzo Appianiego. W 1642 roku w klasztorze założono nowicjat, a w 1740 roku założono Kolegium Filozoficzne.
24 kwietnia 1784 roku konwent został skasowany przez cesarza Józefa II, a zakonników przeniesiono do Zagórza. Kościół pw. św. Teresy został przekazany grekokatolikom, którzy zaadaptowali go na katedrę. W 1881 roku w miejsce sygnaturki została zbudowana kopuła.
W 1946 roku po likwidacji eparchii, konwent został odzyskany przez karmelitów. W 1952 roku karmelici zostali usunięci przez władze państwowe, a klasztor zajęto na cele oświatowe. W 1958 roku częściowo zezwolono zakonnikom, aby zajmowali się kościołem. W latach 70. i 80. XX wieku karmelici podjęli prace remontowe w kościele. W 1990 roku karmelici odzyskali klasztor[2][3][4].
24 grudnia 1969 roku przy kościele pojezuickim została erygowana parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. 2 czerwca 1991 roku decyzją papieża Jana Pawła II, kościół pojezuicki został ustanowiony katedrą greckokatolicką, a kościołem parafialnym stał się kościół pw. św. Teresy z Ávili.
Do 2009 roku przy tym kościele funkcjonowała parafia garnizonowa pw. Matki Bożej Królowej Polski[5][6]. W latach 2007–2012 w klasztorze mieścił się postulat prowincji.
Na terenie parafii jest 850 wiernych i kaplica filialna Sióstr Karmelitanek Bosych pw. Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel i św. Józefa[7].
- Proboszczowie parafii:
- 1991–2008. o. Andrzej Gut OCD.
- 2008–2014. o. Paweł Ferko OCD.
- 2014–2017. o. Piotr Ścibor OCD.
- 2017–2020. o. Piotr Krupa OCD.
- 2020– nadal o. Krzysztof Górski OCD.
Terytorium parafii[edit | edit source]
Teren parafii obejmuje ulice: Basztowa, Plac Tadeusza Czackiego, Kapitulna (numery nieparzyste), Karmelicka, Katedralna (numery nieparzyste), Komisji Edukacji Narodowej, Kazimierza i Michała Osińskich, ks. Jerzego Popiełuszki (numery nieparzyste), Bł. Biskupa Józefa Sebastiana Pelczara (numery nieparzyste), Ferenza Rakoczego, Biskupa Jana Śnigurskiego (numery parzyste), Tatarska (numery 1 i 3), Władycze (z wyjątkiem numeru 1)[7].
Przypisy[edit | edit source]
- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ Przemyśl. Konwent pw. św. Teresy od Jezusa
- ↑ Klasztor i Kościół Karmelitów /pod wezwaniem św.Teresy/. [dostęp 2020-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-20)].
- ↑ Historia klasztoru i kościoła. [dostęp 2020-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-28)].
- ↑ Parafia. [dostęp 2020-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-26)].
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 328) ISSN 1233-4685
- ↑ a b Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 230–231) ISSN 1429-6314